niedziela, 27 listopada 2011

Zapiski cz.1

Mój świat zmienił się nie do poznania

Mój świat zrobił ze mnie zwykłego drania

Bez serca bez duszy

Co kwiat miłości złym słowem kruszy

Opiewa gniewem , złością rozpaczą

Więc wszyscy dziwnie się na mnie patrzą

Nie dostrzegając tego prawdziwego oblicza

A czas mija zegar chwile odlicza

I bez żadnej litości

Odbiera mi największe momenty radość

Lecz me życie jest złe

Jak chwile ulotne

Które znikają z każdym kolejnym dniem

I teraz już wiem

Że czas to wszystko zmienić

Spróbować los odmienić

Z całych swych sił

I jak wąż będę się wił

Który mknie po gęstym lesie

Czekając co nowy dzień przyniesie

Zasnę....

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz