Cel - dążymy do niego nie raz
Wybierając różne nie rzadko kręte drogi
Po to tylko żeby miał przyjść czas
Pod którym z czasem złamią nas wszelkie trwogi
I wierzymy że upadek czekać nas będzie
Na którymś fragmencie tej złudnej trasy
Chyba że z zakrętu szczęście przybędzie
Stawiając nas na nogi po wsze czasy
A wtedy wiara popłynie jak rzeka
W każdym z widocznych obok szlaków
Że czas nam tu ! nie będzie bez sensu uciekał
Prowadzać nas do konkretnych znaków
I one będą mówić na dużo
Gdzie mamy pójść co dalej robić
Choć takie opcje nas nie męczą nie nużą
Lecz pozwalają z czasem do celu dobić
Nie zawsze dążenie do celu jest czymś dobrym, jednak jesteśmy od dążenia uzależnieni przez naszą naturę. To cele nadają sens naszemu życiu, ukazują w którą stronę iść by nie zagubić się w mnogości świata. Szukanie samego celu jest sprawą ważną niezależnie od tego, czy sam cel jest na krótki czy długi okres. Upadki spowodowane niepowodzeniami w drodze ku realizacji marzeń nie mogą być czymś, co nam nie pozwoli na osiągnięcie sukcesu - wszak to po nich jesteśmy silniejsi i nabieramy doświadczeń tak ważnych w dzisiejszej rzeczywistości. Cel jest więc według mnie najważniejszą rzeczą w naszym życiu, bez niego nie jesteśmy w stanie zaznać choć kawałka spokoju.
OdpowiedzUsuńPierwszy raz widzę na blogerze wiersze, gdy byłem jeszcze na Onecie, było ich więcej. Sam też tworzę i wylewam myśli na bloga, na którego zapraszam. Widzę, że rzadko piszesz, czy będzie jakaś reaktywacja jak w moim przypadku? Pozdrawiam